Is trassas de sa genti beccia

Is trassas de sa genti beccia


IS TRASSAS DE SA GENTI BECCIA
di Albertina Piras
Su becciu

Gei esti cosa bella s’imbecciai!
A no tenni u’anima po chistionai!
Deu m’abarru inoi setziu in sa ia.
Trist’e misenia de chi no podit prus traballai!
Mellus mottu che bivi sou,
ca po papai no tengiu mancu u ou!
E sa penzioi? No esti arribada manc’oi!
An chi ddus pottinti a presoni cun papacius e tottu!
Funti abettendu a mi bì mottu!
E po no chistionai de cussa filla mia,
sempri penzendu a s’annada de s’obia!
Cussas terrixeddas mi ndi olidi pigai,
ma de m’attendi…
Mancu a ndi chistionai!
Su becciu e sa filla ( Il vecchio e la figlia )( Sa filla )Buogiornu babbai,
eita faidi setziu in sa ia
in custu menguianu de cibixia?
Andausu aintru a chistionai.( Su becciu ) Ma lassamì stai,
no tengiu gana mancu de mi ndi pesai.
Aintru no tengiu nudda de fai
e innoi passada genti
e mi potzu spreviai.( Sa filla ) Assumancu a mei ada fai intrai!
Su lettu oidi a si ddu fai?( Il vecchio ) E a pustis prangiu
no m’appa depi torrai a croccai?( La figlia ) E su prangiu?
Oidi a si ddu comprai?

( Il vecchio ) E chini tenidi dinai?
Mesu liba de arangada
mi dda potzu comprai deu,
candu mi setzidi a beni.

( La figlia ) Bengiada a domu,
ca tengiu petza de brebei.

( Il vecchio ) Nou, mi praxidi in domu mia

( La figlia ) Attru che in domu mia.
Esti sempri in sa ia!
Ma insasa mi faidi intrai
o abarru pagu a ddu lassai.
E poi no endidi a nai ca ddu lassu sou!

( Il vecchio ) Bai ca nou, ca deu cosas
diaicci no nd’appu mai scoviau.
Su fattu de domu no nci dd’appu mai bogau.
Tui nci benis finzas troppu.
In domu tua a soba depis fai tottu.
E deu cumprendu tottu su chi ses sacrifichendu…
E su chi ses penzendu!
Bai, ca gei m’app’arrangiai,
chi tengiu abisongiu gei t’app’avvisai,

( Sa filla ) Bà, bà, arrangisì,
passu a buttega a mi comprai s’arrosu.

( Il vecchio ) Bà, bà, filla mia, adiosu!

Su becciu e su nebodi ( Il vecchio e il nipote )

( Su nebodi ) Ciao nonno,
lo sai cosa dice la mamma di te?
Che ti piace lu ziccheddu!

( Su becciu ) Anchi t’ia acciottau a piccioccheddu,
birbanti che su nonnu e tottu!
Apessi fattu mancai a trottu,
ma deu cun custu notzenti
mi faidi prexei a chistionai.
E imoi dd’ollu cumbidai.
Andausu a coxìa,
ca ti donu u’a tassa de malvasia,

( Su nebodi ) No, nonno, ascolta la poesia:

Fa la vendemmia il contadino
e pigia l’uva poi dentro il tino.
Ecco che il mosto presto fermenta,
fra qualche giorno vino diventa.
Mangia pur l’uva, caro bambino,
ma dammi retta, non bere vino!
Solo gli adulti ne posson bere
e con giudizio, solo un bicchiere.
Lo sai, dice l’uva,
l’uomo mi calpesta,
ma io gli faccio girare la testa.

( Su becciu ) Bà! Accabau, ca fadeus festa?
Ndi scisi meda po essi piccioccheddu!
E imoi nonnu ti donada petza de proceddu!
Ma u segretu ddu scis appoderai?
Castia ca a anima bia no depis scoviai
ca nonnu, in domu sua,
papada e buffada cun prexei,
faidi su chi olidi e s’intendidi rei!